- Konkurs różańcowy X 2011
- Ślubowanie X 2011
- Jasełka XII 2011
- Spotkanie noworoczne I 2012
- Konkurs wiedzy religijnej I 2012
- Katecheza pokazowa I 2012
- Dzień Babci i Dziadka I 2012
- Grupa rekonstrukcji KERIN I 2012
- Zabawa karnawałowa I 2012
- Dzień Babci i Dziadka w ,,0" I 2012
- Rekolekcje III 2012
- Wielkanocne obyczaje IV 2012
- Święta majowe IV 2012
- Święto Rodzinki VI 2012
- Pożegnanie kl. 6 VI 2012
- Rozp.r. szk. 2012/2013
- Ślubowanie X 2012
- Wieczornica XI 2012
- Klasy 4-6 XI 2012
- Mikołajki XII 2012
- Wigilia XII 2012
- Jasełka w kościele I 2013
- Dzień Babci i Dziadka I 2013
- Cyrk FOKUS I 2013
- Karnawał Babci i Dziadka I 2013
- Bal II 2013
- Turniej Wiedzy Pożarniczej II 2013
- Turniej ,,Jestem bezpieczny" III 2013
- Warto czytać III 2013
- Wielkie Dni III 2013
- Sprawdzian kl. 6 IV 2013
- Drzewka za butelkę IV 2013
- Jestem bezpieczny cd. IV 2013
- Dzień Ziemi IV 2013
- Kim będę? V 2013
- Powitanie wiosny V 2013
- Drzewko za butelkę V 2013
- Dzień Matki V 2013
- Konkursy PCK VI 2013
- Wieczornica XI 2013
- Warsztaty pszczelarskie IV 2014
- Drzewko za butelkę IV 2014
- Konkurs recytatorski IV 2014
- Wielkanoc IV 2014
- Dzień Ziemi IV 2014
- Jestem bezpieczny V 2014
- ,,0" w konkursie recytatorskim VI 2014
- Piękna nasza gmina cała VI 2014
- Pożegnanie p.Dyrektor M. Abramek
- Ślubowanie X 2014
- Konkurs religijny X 2014
- Konkurs na jesienny bukiet XI 2014
- Wieczornica XI 2014
- Jasełka XII 2014
- Wędrująca filharmonia I 2015
- Koncert kolęd I 2015
- Spotkanie noworoczne I 2015
- Konkurs wiedzy religijnej I 2015
- Dzień Babci i Dziadka I 2015
- Światowy Dzień Kota II 2015
- Dzień Kobiet III 2015
- Dlaczego warto się uczyć? III 2015
- Spotkanie z policjantami III 2015
- Wielkanocne zwyczaje III 2015
- Apel - rozdanie nagród IV 2015
- Dzień Ziemi IV 2015
- Kwiecień miesiącem zdrowia IV 2015
- Wiosenny piknik zerówki IV 2015
- Witaj majowa jutrzenko! V 2015
- Jan Paweł II - Droga do Świętości V 2015
- Pielgrzymka do Kałkowa V 2015
- Podsumowanie akcji "Drzewko za butelkę" V 2015
- Wielki sukces Natalii V 2015
- Rozp. r. szk. 2015/2016
- Sprzątanie świata IX 2015
- Ślubowanie kl.1 X 2015
- Wieczornica patriotyczna XI 2015
- Warsztaty profilaktyczne "Konflikty rówieśnicze" XI 2015
- Konkurs wiedzy o Gminie Puławy XI 2015
- Andrzejki XI 2015
- Akcja Pomóż Dzieciom Przetrwać Zimę XI 2015
- Asertywność - warsztaty profilaktyczne XII 2015
- Jasełka i wigilia szkolna XII 2015
- Spotkanie noworoczne I 2016
- Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy I 2016
- Dzień Babci i Dziadka I 2016
- Zabawa karnawałowa I 2016
- Komputerowy zawrót głowy II 2016
- Rozpoczęcie roku szkolnego IX 2016
- ,,Karolcia" X 2016
- Ślubowanie klasy I X 2016
- Wycieczka do Sandomierza i Nowej Dęby XI 2016
- Wieczornica patriotyczna XI 2016
- Kot w jednym kapeluszu XII 2016
- Wizyta w schronisku dla zwierząt w Puławach XII 2016
- Bal karnawałowy I 2017
- Uroczyste rozpoczęcie r. szk. 2017/2018
- Sprzątanie świata IX 2017
- Alicja w zaczarowanej krainie II 2018
- ,,Bezpiecznie na wsi mamy-upadkom zapobiegamy" II 2018
- Niesamowita chemia i fizyka IV 2018
- Ach, Roztocze...V 2018
- Wycieczka do Krainy Rumianku V 2018
- Świętokrzyskie, jakie cudne...V 2018
- Mistrz pięknego czytania VI 2018
- Dzień Chłopaka IX 2018
Wielkanoc IV 2014
,,A dzisiaj jest Wielkanoc.
Dzwon rozmawia z dzwonem.
O, wesołe jest serce moje!”
16 kwietnia uczniowie Szkoły Podstawowej w Bronowicach zorganizowali wielkanocne spotkanie. W świątecznej atmosferze i scenografii przybliżyli zebranym nasze tradycje i zwyczaje związane ze Świętem Paschy.
Zaczątków tego pięknego święta – Wielkanocy – religioznawcy doszukują się w odległych czasach przedchrześcijańskich. Już ludy myśliwskie w Indiach i basenie Morza Śródziemnego, przechodząc na osiadły tryb życia, stworzyły sobie bóstwa roślinności i słońca, umierające jesienią i zmartwychwstające wiosną.
Dla chrześcijan szczególnie interesująca jest Pascha, z której niejako wywodzi się Wielkanoc. Paschę, święto wiosny, znali już Hebrajowie, lud pasterski z okresu XIII wieku p.n.e. Dopiero w drugim stuleciu istnienia chrześcijaństwa święto Paschy połączono z pojęciami o męce, ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu Chrystusa i zaczęto obchodzić w pierwszą niedzielę po wiosennym zrównaniu dnia z nocą jako Wielkanoc.
Ze świętem Wielkanocy wiążą się liczne obrzędy, pozostałe jako refleks dawnych praktyk magicznych.
Tydzień przed Zmartwychwstaniem Pańskim obchodzimy Niedzielę Palmową. Najprostszą palmą była gałązka wierzbowa ze względu na pradawne magiczne znaczenie tego drzewa. Wierzono, że zamieszkiwał w niej dobry duch, opiekujący się człowiekiem i jego dobytkiem. Wierzbowe gałązki, święcone w Niedzielę Palmową, mają cudowne właściwości. Zapewniają zdrowie, bogactwo, szczęście, wysokie plony.
Inny zwyczaj to malowanie jaj na Wielkanoc. Zapoczątkowała go Maria Magdalena. Podobno było tak: gdy Maria płakała przy pustym grobie Chrystusa, ukazał się jej anioł i rzekł: ,,Nie płacz Maryjo! Chrystus zmartwychwstał!” Uradowana pobiegła do domu i ze zdziwieniem stwierdziła, że wszystkie jajka, które miała w misce były czerwone. Wyniosła je na drogę i podarowała przechodzącym apostołom, oznajmiając o zmartwychwstaniu Pańskim. Wtedy czerwone jajka zamieniły się w ptaki i wyfrunęły z rąk apostołów. Odczytali to jako znak, że po śmierci następuje zmartwychwstanie.
Rodzaje jaj wielkanocnych zależne są od sposobu barwienia. Kraszanki – to jajka czerwone, od wyrazu krasa (czerwień, uroda). Jajka o innych kolorach nazywano malowankami. Jeśli na jednolitym tle kraszanki lub malowanki wyskrobano wzorek, zmieniała się ona w skrobankę. Gdy przed zanurzeniem jajka w barwiącym roztworze napisano na nim wzory woskiem, który później został usunięty, malowanka stawała się pisanką. Są jeszcze naklejanki – malowanki z naklejonym na nim deseniem z zasuszonych listków, płatków kwiatowych i gałganków.
Pisanki w polskiej tradycji to symbol odradzającego się życia. Skorupki święconych jaj rozsypywano po polu, w ogrodzie i w sadzie, aby był urodzaj. Dawano bydłu, by zdrowo się chowało. W północno-wschodniej Polsce wkładano je pod próg stajni przed pierwszym wiosennym wypędzeniem bydła na pastwisko. Umieszczano je też w fundamentach domów.
Malowaniem jaj zajmowały się w Wielkim Tygodniu dziewczęta i młode mężatki, chłopcy zaś uważali to zajęcie za czysto babskie. W Polsce już za Piastów znana była zabawa w ,,wybitki” zwana też ,,walatką”
Śniadanie wielkanocne, szczególnie pociągające po czterdziestodniowym poście zaczynano od ,,święconego”, czyli darów bożych, poświęconych przez kapłana w Wielką Sobotę. Poświęconym jajkiem dzielili się domownicy w Wielką Niedzielę, życząc sobie wzajemnie pomyślności. Po jajku i szynce pałaszowano wszystko jak leci. Wielkim powodzeniem cieszyła się kiełbasa, którą każdy chłop umiał wyrabiać domowym sposobem. Wśród ciast najwyższe rangą były słynne staropolskie baby, prawdziwe arcydzieła sztuki cukierniczej.
Tradycyjnym smakołykiem świątecznym były mazurki, płaskie placki z kruchego ciasta. Do ciast obowiązkowych na Wielkanoc należą od wieków serniki.
A w poniedziałkowy ranek...
Pisk! Krzyk! Śmiechy!
Cała wieś tu biegnie!
Wiadra, miski, konwie, dzbanek …
Któż się dzisiaj zimnej wody zlęknie?
Chyba tylko ten z cukru baranek!
Gdzie i kiedy to się zaczęło? Etnografowie zapewniają, że już starożytne ludy aryjskie, zamieszkujące Iran i północne krańce Indostanu znały ten zwyczaj i one właśnie w późniejszych czasach rozniosły go po ziemiach Europy. Oblewanie się wodą należało wszędzie do praktyk magicznych, obrzędowych. Miało oczyszczać z grzechu ludzkie dusze, miało zapewnić polom żyzne deszcze.
Dyngus – jako zabawa albo raczej psota, polegająca na niespodziewanym oblaniu kogoś wodą, w Polsce upowszechnił się w XIV wieku. Śmigus występujący razem z Dyngusem pochodzi od śmigania palmą lub kijaszkiem i oblewaniu wodą tych, których zastanie się w łóżku. Dobrze znali ten zwyczaj krakowscy żacy i inni młodzi dowcipnisie, którzy wpadli na pomysł ,,chodzenia po dyngusie” i pod groźbą oblewania wodą wymuszali wykupne – jajka i datki pieniężne.
W lany poniedziałek po wsiach i po miastach odbywało się obwożenie kurka. Wierzono, że kogut jest obdarzony magiczną mocą. Mocnym pianiem płoszy złe duchy, skradające się do domostwa. Obwożenie kura po wsi jest pozostałością prasłowiańskiego obrzędu. Wożono go od domu do domu grając na skrzypkach i śpiewając.
Wiele obyczajów wielkanocnych już prawie zanikło. Kiedyś w wielką Środę na granicach wsi rozpalano siedem ognisk, wierząc, że uchronią one wieś od pożarów przez cały rok. W Wielki Czwartek odbywał się symboliczny sąd nad Judaszem. Po wydaniu wyroku, słomiana kukłę przedstawiającą Judasza obijano kijami, a następnie topiono w rzece lub palono. W Wielki Piątek dorośli szli nad jezioro lub do rzeki i kąpali się w wodzie, która tego dnia miała cudowne właściwości – chroniła od chorób skóry i upiększała.
Całość uroczystości przeplatały wiersze i piosenki, które pozwoliły wszystkim wczuć się w nastrój zbliżającej się Wielkanocy. Spotkanie zakończyły świąteczne życzenia.